0
Mijn winkelwagen

Je winkelwagentje is leeg.

Inzet balansoefeningen bij hoogsensitieve kinderen

Aan het woord - fysiotherapeut Hannah Harboe
Over kinderen die extra gevoelig zijn en waarbij balansoefeningen voor mooie successen zorgen


Het thema van dit artikel, geschreven door fysiotherapeut Hannah Harboe, is training van het vestibulair systeem en dynamische balans bij extra gevoelige kinderen. Zij worden ook wel hoogsensitief of hooggevoelig genoemd. 

Hypersensitiviteit
Een deel van de populatie is hoogsensitief. Een hoogsensitief kind is meer dan gemiddeld gevoelig voor indrukken en prikkels en merkt meer signalen en details op. Alle indrukken worden uitgebreider en intensiever gefilterd dan bij de gemiddelde mens. De hypersensitiviteit in het zintuiglijk apparaat kan significant zijn bij het leren van motorische vaardigheden en de bereidheid van een kind om te bewegen. Het kind kan het moeilijk vinden om inkomende zintuiglijke indrukken te scheiden en zal eerder de neiging hebben om daar overdreven op te reageren.

Vestibulair systeem
Ons vestibulaire systeem bevindt zich in ons binnenoor. Dit sensorische systeem is verantwoordelijk voor ons gevoel voor evenwicht, ruimtelijke oriëntatie (weten waar onze lichamen zijn in de wereld), en coördineert ons evenwicht met beweging. Elke beweging die we maken, stimuleert ons vestibulaire systeem. Maar hoe werkt het vestibulaire systeem bij hoogsensitieve kinderen? Als het te sterk reageert, dan heeft het kind het gevoel dat hij/zij de controle verliest en is het bang om te vallen, zelfs bij heel eenvoudige balansoefeningen. Corrigerende bewegingen om de balans te bewaren worden vervolgens vaak overdreven. Je ziet eerder angst bij deze kinderen en bewegingen bij spelen zijn voorzichtig.

Er ontstaat een situatie waarbij het kind vaker onwelwillend is om mee te doen aan activiteiten, die de dynamische balans en het

vestibulair systeem (evenwichtsorgaan) stimuleren. Voorkeur wordt gegeven aan sedentaire activiteiten / spellen in kleine groepen. Omdat het kind vaak fysieke en motorische uitdagingen vermijdt, zijn de motorische vaardigheden ook vaak minder ontwikkeld.


Om zeker te stellen dat de hersenen bewegingen leert herkennen en automatiseren, moet een beweging vaak herhaald worden. Een geautomatiseerde respons is efficiënter, economischer en minder veeleisend en de beweging zelf is van een betere kwaliteit.

Fysiotherapeut Hannah Harbozet kreeg Anne bij haar op bezoek in de praktijk. Een sociaal en hooggevoelig meisje van 7. Ze vindt het leuk om met volwassenen om te gaan en met vriendjes in kleine groepen. Op school trekt ze zich vaker terug. Er zijn veel activiteiten waar ze liever niet aan meedoet. Tijdens de training werken ze aan haar zelfvertrouwen. Ze blijft de oefeningen herhalen en haar zelfvertrouwen neemt hierdoor toe. 

Anne is bang om van de vloer getild te worden. Ze beginnen samen met het bouwen van een Build N ’Balance® parcours. Ze beginnen met de gele stenen en de blauwe evenwichtsplanken. Anne begint voorzichtig over het parcours te lopen en concentreert zich op haar voeten. Het helpt om haar evenwicht te bewaren. Als ze haar evenwicht verliest, is ze vlakbij de vloer en kan ze snel en eenvoudig haar evenwicht weer herstellen. Het parcours wordt meerdere malen geoefend en verder uitgebreid. Anne begint zelfs mee te denken over het parcours om het nog uitdagender te maken. Ze groeit, ze heeft plezier en ze straalt! 

------------------------------------------------------------------

CASE

Anne is a seven-year-old girl. She is socially polite and pleasant. She enjoys interacting with adults and play dates with one friend at a time.
However, she withdraws and finds it difficult to participate in play in a large group. At school she is insecure and gets upset before a PE lesson. She says PE is smelly and there is too much noise. She always manages to stand at the back with all her classmates in front of her. She makes sure that she is not surprised when the other children start running and that she can see them before they get too close to her.
There are many activities that Anne neither can nor will take part in. She dare not climb wall bars or slide down a slide. She cannot cycle, scoot or roller-skate.

Anne comes to me for training. We talk about my helping her so that her body no longer gives her as many shocks. The training is intended to give her self-confidence and willingness to take part in and have fun with sports and physical activities at school.
When she trains with me, she does not have to compare herself with other children. She compares only what she dared to try and could do last time she was here and becomes aware that practice and repetition is what she needs to become more proficient and more courageous.

Anne is afraid of being raised from the floor so we start by building a Build N’ Balance® trail of yellow tops and blue balancing planks. Anne must take three steps on each plank. Three steps ensure that she walks carefully and is aware that she has to place her feet close to each other. When she focuses on her feet, her sense of sight helps her to keep her balance, and minimises her tendency to flail with her arms when she thinks she is losing her balance.
If she does lose her balance, she is so close to the floor that she is able to regain balance by putting one foot on the floor.

When she has successfully completed the trail three times without losing her balance, we replace the yellow tops with red tops and raise the plank successively to the second and third ridge. Then we make the trail more difficult. We position the planks at an angle and use the more demanding green and purple planks. Finally, we make the trail as difficult as possible and Anne helps to figure out how to position the planks to make the trail more challenging.
After each trail, I praise Anne for her bravery. She has to feel that she can manage and has control over the activity before we make it more difficult.

When she comes to the next training session, Anne has thought out how she will put elements together to create a difficult trail. She experiments and tries out the trail to see how well she can do it.Anne beams with pleasure and seems more self-assured and confident. The high point is when she tells me that now that, she can walk on a narrow plank at training without falling off it, she thinks that she can stand on a scooter without falling.
We agree that she will try to learn to scoot with her Dad at the weekend.

Copyright: © Gonge Creative Learning ApS 2015